Motivatie is een veel besproken onderwerp in veel bedrijven.
Hoe krijgen we de medewerkers mee in de juiste richting?
Hoe krijgen we alle gezichten dezelfde kant op? Of moeten we juist stimuleren dat iedereen op eigen kracht en initiatief zijn eigen weg kiest, zolang het maar aansluit met de basis uitgangspunten van het bedrijf?
Hoe raken we de mensen zo dat ze in beweging komen en blijven?
Wat werkt voor nu en wat werkt voor de langere termijn?
De meeste organisaties zijn ingericht met veel factoren om de extrinsieke motivatie te stimuleren
Er worden targets, KPI’s en Bonussen ingesteld om iedere medewerker een stimulans te bieden. Vaak worden deze ook per persoon afgestemd.
Veel van deze doelstellingen en meetpunten raken echter niet de intrinsieke motivatie.
Met andere woorden: de medewerkers zullen het ook of grotendeels doen zonder deze externe motivatie factoren.
Welke doelstellingen en/of andere initiatieven zijn er opgesteld om de medewerker zelf te raken op zijn intrinsieke drijfveren?
En zijn deze in lijn of een verlengde van de andere doelstellingen. Of zijn de doelstellingen uiteindelijk concurrerend met elkaar?
Dit klinkt wellicht vreemd, maar dit is eenvoudig uit te leggen:
Als een verkoper een maandelijkse target heeft, maar tevens de doelstelling heeft om meer lange termijn relaties aan te gaan en meer op strategisch niveau de klant te bedienen; wat doet hij dan als hij op de laatste dag van de maand zijn target kan binnenhalen met een verkoop, terwijl dit eigenlijk niet de beste oplossing voor de klant op lange termijn is?
De afgelopen jaren wordt er veel over geschreven vanuit diverse invalshoeken.
Mooie inzichten kreeg ik onder andere van deze boeken:
– Daniel H. Pink – Drive; motivatie 3.0
– Simon Sinek – Allen voor een, een voor allen (leaders eat last = Engelse titel)
Daniel H. Pink spreekt over hoe Autonomie, Meesterschap en Zingeving steeds vaker een steeds grotere rol spelen in de motivatie van medewerkers.
Simon Sinek vertelt over de hormonen in ons lichaam en hoe we als leidinggevende Endofine en Dopamine stimuleren met korte termijn doelen zoals targets en vaak te makkelijk voorbij gaan aan de kracht van Oxycotine. Deze versterken we door meer en bewuster te werken aan de vertrouwensrelatie die we opbouwen door eenvoudig weg meer waardevolle tijd aan onze collega’s te besteden. Echter soms komt ook de Cortisol langs die door stress alle geïnvesteerde tijd zo snel weg kan doen vagen en alle Oxycotine kan wegzuigen.
Van beide boeken heb ik een link naar de YouTube films op mijn website staan:
https://talentmotivatie.nl/free-content/
Vragen die ik jou graag stel:
Welke overwegingen heb jij meegenomen om extrinsieke en intrinsieke motivatie te stimuleren?
Welke handelingen zou je niet (meer) moeten doen en welke acties versterken de intrinsieke motivatie?
Niemand is hetzelfde, dus jouw motivatie is nooit hetzelfde als die van jouw collega’s.
De makkelijkste manier van onderzoek naar wat iemand persoonlijk motiveert; bespreek het en vraag ernaar. En vraag door naar de diepere antwoorden!
